When Su Woods stepped out on to the

When Su Woods stepped out on to the tarmac of Thruxton airfield one sunny afternoon in 1994 to make her first parachute jump, she was not only about to make her childhood dream come true, she was also leaving her old life for a new one. Achieving her ambition was to transform her life. Eight years later, Su and her husband Dennis own the parachute club where Su made her first jump, and where they met.
“ Parachuting has changed my life enormously,” Su says. “ When I think back to the first day I came, watching all the experienced jumpers and free-fallers and feeling so nervous, I have to keep telling myself that the club’s all ours. I’ve made 100 jumps now- that’s quite a lot. But there are plenty of members here who are much more advanced than I am.”
“It’s so exhilarating you don’t get frightened. Everything to do with parachuting in this country is so highly regulated. You can’t just go up in a plane and jump out of it. You must have proper training. Safety precautions are rigorously enforced. At first, you have a static line attached to your parachute linking it to the aeroplane. As you fall free, the line pulls the parachute open. It’s not until you’ve reached a certain standard that you’re allowed to open your own parachute, so there’s not really any danger. A feeling of fear at the thought of jumping out of a plane at 2,500 ft is only natural sometimes!”
“ When you’re first told you’re ready to go up, you get really nervous. You step out on to the platform, the instructor says “ Go”, and then you’re in the air. It’s so exhilarating, you can’t imagine what you were afraid of. Even now, I get nervous when I go up for a jump. But as soon as you’re coming down, peace all around you, the earth below, it’s wonderful.”
Juggling her career as editor of an internal newspaper for a major British company with sorting out a new house, managing the parachute club and pursuing her favourite hobby, means that things like housework and washing up can get badly neglected. “ But then,” Su says, “ It’s a question of priorities. I’d rather parachute than spend Saturdays cleaning the house.”
“ You try to travel the 40 miles from home to the club as often as we can and, of course, we’re there all weekend. That’s the best time. It’s a very sociable place – families come to watch and take part, and we have a lot of charity jumps, which is nice.”

Kết quả (Iceland) 1:

Þegar Su Woods steig út á flugbrautinni á Thruxton flugvöllinn einn sólríka síðdegi árið 1994 til að gera sína fyrstu fallhlíf hoppa, var hún ekki bara að fara að gera draum bernsku sinn rætast, hún var einnig að fara gamla líf sitt fyrir nýjan. Ná metnað hennar var að breyta lífi hennar. Átta árum síðar, Su og eiginmaður hennar Dennis eiga fallhlíf club þar Su gerði fyrsta stökk hennar, og þar sem þeir hittust.
"Fallhlífastökk hefur breytt lífi mínu gríðarlega," Su segir. "Þegar ég hugsa til baka til fyrsta degi sem ég kom, að horfa á öll reynda jumpers og frjáls-fallers og tilfinning svo kvíðin, ég verð að halda að segja mér að okkar félagsins allt. Ég hef gert 100 stökk Nú-það er alveg fullt. En það eru fullt af meðlimum hér sem eru mikið betri en ég.
"" Það er svo hressandi að þú færð ekki hrædd. Allt að gera með fallhlífastökki á landi er svo mjög stjórnað. Þú getur ekki bara farið upp í flugvél og stökk út af því. Þú verður að hafa rétta þjálfun. Varúðarráðstafanir eru nákvæmlega framfylgt. Í fyrsta lagi hefur þú kyrrstæð lína fylgir fallhlíf þinn tengja það við flugvél. Eins og þú falla frjáls, línan dregur fallhlíf Open. Það er ekki fyrr en þú hefur náð ákveðnu staðall sem þú ert að fá að opna eigin fallhlíf, þannig að það er í raun ekki einhver hætta. A tilfinning af ótta við tilhugsunina um að stökkva út úr flugvél í 2500 feta er eðlilegt stundum!
"" Þegar þú ert fyrst sagt að þú ert tilbúinn til að fara upp, þú færð mjög kvíðin. Þú stíga út á vettvang, kennari segir "Go", og þá þú ert í loftinu. Það er svo spennandi, þú getur ekki ímyndað þér hvað þú varst hræddur við. Jafnvel nú, fæ ég kvíðin þegar ég fer upp fyrir stökk. En um leið og þú ert að koma niður, friður allt í kringum þig, jörðin undir, það er dásamlegt.
"Juggling feril sinn sem ritstjóri innri dagblaði fyrir meiriháttar breska fyrirtæki með flokka út nýtt hús, framkvæmdastjóri fallhlíf félagið og sækjast Áhugamálin hennar, þýðir að hlutirnir eins heimilisstörf og uppvask geta fá illa vanrækt. "En þá," Su segir: "Það er spurning um forgangsröðun. Ég vil frekar fallhlíf en að eyða laugardögum þrífa húsið.
"" Þú ert að reyna að ferðast um 40 kílómetra frá heimili til félagsins eins oft og við getum og, að sjálfsögðu, við erum það alla helgina. Það er besti tíminn. Það er mjög félagslyndur staður - fjölskyldur koma að horfa á og taka þátt, og við höfum mikið af kærleika stökk, sem er gott. "