Are the electronic media exacerbati

Are the electronic media exacerbating illiteracy and making our children stupid? On the contrary,
says Colin McCabe, they have the potential to make us truly literate
The debate surrounding literacy is one of the most charged in education. On the one hand there is
an army of people convinced that traditional skills of reading and writing are declining. On the
other, a host of progressives protest that literacy is much more complicated than a simple technical
mastery of reading and writing. This second position is supported by most of the relevant
academic work over the past 20 years. These studies argue that literacy can only be understood in
its social and technical context. In Renaissance England, for example, many more people could
read than could write, and within reading there was a distinction between those who could read
print and those who could manage the more difficult task of reading manuscript. An
understanding of these earlier periods helps us understand today's 'crisis in literacy' debate.
There does seem to be evidence that there has been an overall decline in some aspects of reading
and writing - you only need to compare the tabloid newspapers of today with those of 50 years
ago to see a clear decrease in vocabulary and simplification of syntax. But the picture is not
uniform and doesn't readily demonstrate the simple distinction between literate and illiterate
which had been considered adequate since the middle of the 19th century.
While reading a certain amount of writing is as crucial as it has ever been in industrial societies, it
is doubtful whether a fully extended grasp of either is as necessary as it was 30 or 40 years ago.
While print retains much of its authority as a source of topical information, television has
increasingly usurped this role. The ability to write fluent letters has been undermined by the
telephone and research suggests that for many people the only use for writing, outside formal
education, is the compilation of shopping lists. The decision of some car manufacturers to issue
their instructions to mechanics as a video pack rather than as a handbook might be taken to spell
the end of any automatic link between industrialisation and literacy. On the other hand, it is also
the case that ever-increasing numbers of people make their living out of writing, which is better
rewarded than ever before. Schools are generally seen as institutions where the book rules - film,
television and recorded sound have almost no place; but it is not clear that this opposition is
appropriate. While you may not need to read and write to watch television, you certainly need to
be able to read and write in order to make programmes.
Those who work in the new media are anything but illiterate. The traditional oppositions between
old and new media are inadequate for understanding the world which a young child now
encounters. The computer has re-established a central place for the written word on the screen,
which used to be entirely devoted to the image. There is even anecdotal evidence that children are
mastering reading and writing in order to get on to the Internet. There is no reason why the new
and old media cannot be integrated in schools to provide the skills to become economically
productive and politically enfranchised.
Nevertheless, there is a crisis in literacy and it would be foolish to ignore it. To understand that
literacy may be declining because it is less central to some aspects of everyday life is not the same
as acquiescing in this state of affairs. The production of school work with the new technologies
could be a significant stimulus to literacy. How should these new technologies be introduced into
the schools? It isn't enough to call for computers, camcorders and edit suites in every classroom;
unless they are properly integrated into the educational culture, they will stand unused. Evidence
suggests that this is the fate of most information technology used in the classroom. Similarly,
although media studies are now part of the national curriculum, and more and more students are
now clamoring to take these courses, teachers remain uncertain about both methods and aims in
this area.
This is not the fault of the teachers. The entertainment and information industries must be drawn
into a debate with the educational institutions to determine how best to blend these new
technologies into the classroom.
Many people in our era are drawn to the pessimistic view that the new media are destroying old
skills and eroding critical judgment. It may be true that past generations were more literate but -
taking the pre-19th century meaning of the term - this was true of only a small section of the
population. The word literacy is a 19th-century coinage to describe the divorce of reading and
writing from a full knowledge of literature. The education reforms of the 19th century produced
reading and writing as skills separable from full participation in the cultural heritage.
The new media now point not only to a futuristic cyber-economy they also make our cultural past
available to the whole nation. Most children's access to these treasures is initially through
television. It is doubtful whether our literary heritage has ever been available to or sought out by
more than about 5 per cent of the population; it has certainly not been available to more than 10
per cent. But the new media joined to the old, through the public service tradition of British
broadcasting, now makes our literary tradition available to all.

Kết quả (Ba Tư) 1:

رسانه های الکترونیکی تشدید بی سوادی و فرزندان ما احمق ساخت? در مقابلکالین McCabe آنها پتانسیل ما واقعا با سواد را خواندبحث سواد اطراف یکی از ترین اتهام در آموزش و پرورش است. یک طرف وجود داردارتش از مردم متقاعد شده که سنتی مهارت خواندن و نوشتن رو به کاهش است. دردیگر، میزبان ترقی خواهان اعتراض که سواد بسیار پیچیده تر از فنی ساده استتسلط بر خواندن و نوشتن این مقام دوم توسط بسیاری از مربوطه پشتیبانی می شودکار علمی بیش از 20 سال گذشته. این مطالعات بر این باورند که سواد می تواند تنها در درکمتن آن اجتماعی و فنی. در رنسانس انگلستان، به عنوان مثال، بسیاری از افراد می توانددفعات بازدید: از می تواند نوشتن و خواندن در میان کسانی که قادر به خواندن بودچاپ و کسانی است که می تواند انجام وظیفه ای دشوار تر از خواندن مقاله. یکدرک اين دوره قبلی به ما درک امروز خواهان در سواد بحث کمک می کند.به نظر می رسد شواهد که شده است در برخی از جنبه های خواندن کاهش کلی استو نوشتن--شما فقط نیاز به مقایسه روزنامه تلخیص امروز با کسانی که از 50 سالپیش کاهش روشن واژگان و ساده سازی ساختار را مشاهده کنید. اما تصویر نیستیکنواخت و به آسانی نشان می دهد تفاوت ساده سواد و بی سواد نیستکه از اواسط قرن نوزدهم کافی در نظر گرفته شده بود.در حالی که خواندن مقدار نوشتن حیاتی از آن تا به حال در جوامع صنعتی شده است آنآیا درک به طور کامل توسعه یافته یا لازم از آن 30 یا 40 سال پیش بود است مشكوك است.در حالی که چاپ حفظ بسیاری از قدرت خود را به عنوان منبع اطلاعات موضعی، تلویزیون استبه طور فزاینده غصب این نقش. توانایی برای نوشتن نامه های روان با تضعیف شدهتلفن و تحقیقات نشان می دهد که برای بسیاری از مردم فقط از برای نوشتن خارج از رسمیآموزش و پرورش، تدوین لیست خرید است. تصمیم گیری برخی از تولید کنندگان خودرو به شمارهدستورالعمل های آنها را به مکانیک به عنوان بسته فیلم و نه به عنوان کتاب ممکن است به طلسم گرفتهپایان هر لینک خودکار بین صنعتى و سواد. از سوی دیگر همموردی که تعداد روزافزون مردم را به زندگی خود را از نوشتن است که بهتر استپاداش از همیشه قبل از. مدارس به طور کلی به عنوان نهاد که در آن قوانین کتاب - فیلم دیده می شود،تلویزیون و صدای ضبط شده تقریبا هیچ جایی را داشته باشند؛ اما روشن است که اپوزیسیونمناسب. در حالی که شما نیازی به خواندن و نوشتن به تماشای تلویزیون ممکن است، شما قطعا نیاز بهقادر به خواندن و نوشتن به منظور ایجاد برنامه.کسانی که در رسانه های جدید کار می کنند چیزی جز بی سواد هستند. مخالفان سنتی بینرسانه های قدیمی و جدید ناکافی برای درک جهان هستند که کودک در حال حاضربرخورد. کامپیوتر محل مرکزی برای کلمه نوشته شده روی صفحه را دوباره برقرار است،که به طور کامل اختصاص داده شده به تصویر استفاده می شود. شواهد حتی حدیثی است که کودکانتسلط بر خواندن و نوشتن به منظور رسیدن به اینترنت. هیچ دلیلی وجود ندارد که چرا جدیدو رسانه های قدیمی نمی تواند در مدارس به مهارت تبدیل اقتصادی یکپارچهتولیدی و سیاسی enfranchised.با این حال، بحران در سواد وجود دارد و این امر می تواند احمقانه است آن را نادیده گرفت. به درک کهسواد ممکن است کاهش چون مرکزی کمتر به برخی از جنبه های زندگی روزمره نیستبه عنوان مالش، در این. تولید کار مدرسه با فن آوری های جدیدمی تواند یک محرک مهم برای سواد. چگونه این فن آوری جدید باید به معرفی کنید؟مدارس? کافی را برای رایانه های دوربین فیلمبرداری و ویرایش سوئیت در هر کلاس درس نیست;مگر اینکه آنها به درستی به فرهنگ آموزشی یکپارچه، آنها بدون استفاده خواهد ماند. شواهدپیداست که این سرنوشت اکثر فناوری اطلاعات مورد استفاده در کلاس درس است. به طور مشابه،اگر چه مطالعات رسانه ها در حال حاضر بخشی از برنامه درسی ملی و بیشتر و بیشتر دانش آموزانهم اکنون clamoring به این دوره ها، معلمان اطمینانی از روش ها و اهداف در باقی می مانداین منطقه.این گسل از معلمان است. سرگرمی و اطلاعات صنایع باید کشیده شدهبه بحث با موسسات آموزشی برای تعیین بهترین روش برای این ترکیب جدیدفن آوری های به کلاس درس.بسیاری از مردم در عصر ما به مشاهده بدبین که رسانه های جدید قدیمی بین بردن کشیده شده استمهارت ها و قضاوت های بحرانی فرسایش. ممکن است درست است که نسل های گذشته بیشتر سواد بودند اما -گرفتن معنای قرن نوزدهم قبل از مدت - این درست است تنها بخش کوچکی از بودجمعیت. سواد کلمه سکه قرن ۱۹ میلادی برای توصیف طلاق خواندن است ونوشتن از آگاهی کامل از ادبیات. اصلاحات آموزش و پرورش در قرن 19 تولیدخواندن و نوشتن به عنوان مهارت های قابل تفکیک از مشارکت کامل در میراث فرهنگی.نقطه رسانه های جدید در حال حاضر نه تنها به اینده سایبر-اقتصاد آنها نیز گذشته ی فرهنگی ما رابه کل کشور در دسترس. اکثر کودکان دسترسی به این گنجینه است ابتدا از طریقتلویزیون. این شک است که آیا میراث ادبی ما همیشه اختيار شده اند، توسط دنبالبیش از حدود 5 درصد از جمعیت; آن قطعا به بیش از 10 در دسترس نبوده استدر صد. اما رسانه های جدید به قدیمی، از طریق سنت خدمات عمومی بریتانیا پیوستپخش، در حال حاضر ما سنت ادبی برای همه در دسترس می سازد.

Kết quả (Ba Tư) 2:

آیا رسانه های الکترونیکی تشدید بی سوادی و فرزندان ما احمق؟ در مقابل،
می گوید کالین مک کیب، آنها پتانسیل را دارند که ما را واقعا سواد
بحث اطراف سواد یکی از مهمترین و در آموزش و پرورش عنوان شده است. از یک طرف است
ارتش از مردم متقاعد شده است که مهارت های سنتی خواندن و نوشتن در حال کاهش است. در
دیگر، یک میزبان از ترقی خواهان اعتراض که سواد بسیار پیچیده تر از فنی ساده
تسلط خواندن و نوشتن. این مقام دوم است که توسط بسیاری از حمایت مربوطه
کار علمی در طول 20 سال گذشته است. این مطالعات استدلال می کنند که سواد تنها می تواند در درک
زمینه های اجتماعی و فنی آن است. در زمان رنسانس در انگلستان، به عنوان مثال، بسیاری از مردم بیشتر می تواند
به عنوان خوانده شده از می تواند ارسال، و در خواندن یک تمایز بین کسانی که قادر به خواندن وجود دارد
چاپ و کسانی که می تواند این کار سخت تر از خواندن مقاله را مدیریت کند.
درک درستی از این دوره قبل از آن کمک می کند تا ما را «بحران در سواد" بحث امروز را درک کنید.
به نظر میرسد شواهدی وجود دارد که دارای یک کاهش کلی در برخی از جنبه های خواندن شده است
و نوشتن - شما فقط نیاز به مقایسه روزنامه تلخیص از امروز با کسانی که از 50 سال
پیش تا کاهش روشن در واژگان و ساده سازی نحو. اما این تصویر است
یکنواخت و به آسانی تمایز ساده بین باسواد و بی سواد نشان نمی
که از اواسط قرن 19th کافی در نظر گرفته شده است.
در حالی که خواندن یک مقدار مشخصی از نوشتن به عنوان بسیار مهم است که آن تا به حال در جوامع صنعتی شده است ، آن
تردید است که آیا به طور کامل درک گسترده از هم در صورت لزوم آن را به عنوان 30 یا 40 سال پیش است.
در حالی که چاپ بسیاری از اقتدار خود را به عنوان یک منبع اطلاعات موضعی حفظ، تلویزیون
به طور فزاینده این نقش را غصب. توانایی نوشتن حروف مسلط شده است تضعیف
تلفن و تحقیقات نشان می دهد که برای بسیاری از مردم تنها استفاده برای نوشتن، رسمی خارج
آموزش و پرورش، تلفیقی از لیست خرید است. تصمیم برخی از تولید کنندگان ماشین به صدور
دستورالعمل های خود را به مکانیک به عنوان یک بسته ویدئویی و نه به عنوان یک کتاب راهنما ممکن است در نظر گرفته شود به طلسم
پایان هر لینک به صورت خودکار بین صنعتی و سواد. از سوی دیگر، آن را نیز
مورد که تعداد فزاینده ای از مردم زندگی خود را از نوشتن، که بهتر است
از همیشه قبل از پاداش. مدارس طور کلی به عنوان موسسات که در آن قوانین کتاب دیده می شود - فیلم،
تلویزیون و صدای ضبط شده اند تقریبا هیچ جایی؛ اما روشن نیست که این مخالفت است
مناسب است. در حالی که شما ممکن است نیاز به خواندن و نوشتن به تماشای تلویزیون، شما قطعا نیاز به
قادر به خواندن و نوشتن را به منظور ایجاد برنامه های.
کسانی که در رسانه های جدید کار چیزی جز بی سواد هستند. مخالفان سنتی بین
رسانه های قدیمی و جدید ناکافی برای درک جهان که یک کودک خردسال در حال حاضر
مواجه است. کامپیوتر دوباره تاسیس یک محل مرکزی برای کلمه نوشته شده بر روی صفحه نمایش،
که استفاده می شود به طور کامل به تصویر اختصاص داده است. حتی شواهد حدیثی که کودکان وجود دارد
تسلط خواندن و نوشتن به منظور رسیدن به در به اینترنت است. هیچ دلیلی وجود ندارد که چرا جدید وجود دارد
رسانه ها و قدیمی می تواند در مدارس نمی توان یکپارچه به ارائه مهارت های لازم برای تبدیل به لحاظ اقتصادی
مولد و سیاسی حق رأی.
با این وجود، در بحران است و سواد وجود دارد و این امر می تواند احمقانه به آن را نادیده گرفت. به درک که
سواد که ممکن است به کاهش دلیل آن است که دورتر از مرکز شهر به برخی از جنبه های زندگی روزمره همان است
به عنوان تسلیم در این امور. تولید کار مدرسه با فن آوری های جدید
می تواند یک محرک قابل توجهی را به سواد. چگونه باید این فن آوری های جدید به معرفی
مدارس؟ این کافی نیست که برای رایانه، دوربین های فیلمبرداری و ویرایش وسایل در هر کلاس درس پاسخ نیست؛
مگر اینکه آنها به درستی به فرهنگ آموزشی یکپارچه، آنها استفاده نشده خواهد ایستاد. شواهد
نشان می دهد که این سرنوشت ترین فن آوری اطلاعات مورد استفاده در کلاس درس است. به طور مشابه،
اگر چه مطالعات رسانه در حال حاضر بخشی از برنامه درسی ملی، و دانش آموزان بیشتر و بیشتر
در حال حاضر تقاضاهای مصرانه به این دوره، معلمان نامشخص در مورد هر دو روش باقی می ماند و با هدف در
این منطقه است.
این گسل از معلمان است. صنایع سرگرمی و اطلاعات باید کشیده
به یک مناظره با موسسات آموزشی برای تعیین بهترین به ترکیب این جدید
فن آوری را به کلاس درس.
بسیاری از مردم در عصر ما به دیدگاه بدبینانه کشیده شده است که رسانه های جدید از بین بردن قدیمی
مهارت ها و فرسایش مهم قضاوت. این ممکن است درست است که نسل های گذشته سواد اما -
گرفتن قرن پیش 19 معنای این واژه - این درست است از تنها یک بخش کوچک از بود
جمعیت. سواد کلمه ضرب سکه 19 قرن برای توصیف طلاق از خواندن و
نوشتن از آگاهی کامل از ادبیات. اصلاحات آموزش و پرورش قرن 19 تولید
خواندن و نوشتن به عنوان مهارت های جدا از مشارکت کامل در میراث فرهنگی است.
رسانه های جدید در حال حاضر نقطه نه تنها به اینده سایبری اقتصاد نیز آنها گذشته فرهنگی ما را
در دسترس را به تمام ملت است. دسترسی بسیاری از کودکان به این گنجینه است در ابتدا از طریق
تلویزیون است. این تردید که آیا میراث ادبی ما تا به حال در دسترس بوده است و یا به توسط به دنبال
بیش از حدود 5 درصد از جمعیت. آن را قطعا در دسترس به بیش از 10 شده
درصد است. اما رسانه های جدید به ما ملحق به قدیمی، از طریق سنت های خدمات عمومی بریتانیا
رادیو و تلویزیون، در حال حاضر سنت ادبی ما در دسترس برای همه است.

Kết quả (Ba Tư) 3:

رسانه های الکترونیکی هستند، بى سوادى و نيروهايى خارج ساختن كودكان ما احمق؟ برعكس، كالين McCabe
می گويد، آنها به طور بالقوه ما را به درستی به بحث سواد سواد
اطراف آن يکی از دو متهم را در آموزش و پرورش است. از يك طرف وجود
لشكري از مردم متقاعد شده است كه مهارت هاي سنتي خواندن و نوشتن رو به زوال هستند. در
دیگر بايك ميزبان اعتراض فرد کودن که سواد بسيار پيچيده تر از يك
فنی ساده تسلط بر خواندن و نوشتن است. این وضعیت دوم مورد حمايت بيشتر كار آكادميك مربوطه
20 سال گذشته است. اين مطالعات استد سواد فقط مي توان فهميد
در بافت اجتماعي و فني است. رنسانس در انگلستان، برای مثال، بسياري از مردم نمي توانستند بيش از آنچه مي توانست بخواند
، بنويسد.