Televisi ayeuna muterkeun saperti peran penting dina kahirupan loba masarakat nu penting pisan pikeun urang pikeun mutuskeun naha éta téh hadé atawa goréng.
Mimiti, televisi teu ngan sumber merenah hiburan, tapi ogé hiji rada murah. Keur kulawarga atawa opat, contona, geus leuwih merenah ogé leuwih murah diuk comfortably di imah ti rék kaluar. Teu aya angkutan pikeun ngatur. Maranéhanana teu kudu mayar korsi mahal di téater atawa di bioskop. Kabéh geus maranéhanana pigawé nyaéta pikeun ngahurungkeun switch a. jeung maranehna bisa nempo muterkeun jeung film unggal nanaon, teu nyebut diskusi pulitik jeung patandingan maén bal seru panganyarna. Sababaraha urang, kumaha kungsi. nyebutkeun yén ieu téh saukur mana bahaya kasebut. Nu TV panempo perlu becus. Manéhna mah malah make suku. manéhna ngajadikeun no pilihan. Manéhna sagemblengna pasip sarta ngabogaan sagalana dibere ka manéhna. TV informs urang ngeunaan kajadian ayeuna, kamajuan panganyarna dina élmu jeung pulitik, jeung dibere urang kalawan runtuyan sajajalan program. Nagara paling faraway jeung adat strangest anu dibawa kana hiji ruang tamu. Enya, di dieu deui aya bahaya a. Urang meunangkeun kawas ningali TV jadi loba nu mimiti ngadominasi kahirupan urang, sarta urang teu boga waktu keur ngobrol jeung silih jeung ulah hal sejenna.
Aya loba argumen keur jeung lawan TV. Jigana urang kudu ngarti TV éta, di sorangan, teu ngayakeun hadé atawa goréng. TV nyaéta salaku alus atawa salaku bad salaku urang make.
đang được dịch, vui lòng đợi..
